top of page

De 'ik kan al poster': van wanhoop naar hoop

Toen mijn kinderen klein waren en weleens een bui hadden van: “Ik kan niks, helemaal niks!”, omdat er een knutselwerk in de soep was gelopen of voor hun gevoel iedereen tegen hen was maakte ik weleens een “Ik kan al poster” met ze.


Ik plakte op een groot vel papier een foto van het arme kind en schreef een paar dingen op die hij/zij al kon bijvoorbeeld fietsen, zwemmen, verven, hele lieve dingen zeggen, iemand uitnodigen om te komen spelen enz. Samen vulden we het aan tot een lange lijst en iedere dag als we weer iets nieuws ontdekten schreven we het erbij.

Het werkte verbazingwekkend goed en tot de dag van vandaag nu ze alle drie volwassen zijn hebben ze het er nog weleens over.


We hebben op z’n tijd allemaal weleens een “Ik kan al poster” nodig misschien. Samen met iemand anders (her)ontdekken wat je eigenlijk allemaal kunt, waar je echt goed in bent, waar jouw talenten en passies liggen en wat je er mee wilt.

Soms kun je zo bezig zijn met wat er van je verwacht wordt of met waarvan jij denkt dat er van je verwacht wordt dat je jezelf een beetje kwijtraakt.


Herken je dit? Neem gerust contact op voor een kennismakingsgesprek.




Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page